Yumuşattın beni kar...

"Kar taneleri bahçeye düşerken, dört adet serçe de benimle birlikte manzarayı izliyor. Tüm doğa sessizlik içinde, hem de İstanbul'un orta yerinde, şaşılacak şey ama sessizlik işte. Her şeyi mümkün kılıyor. Soğukluk artınca, beyaz puflara dönüşen damlalar inadına yavaşça yere iniyor, arkamda sınıf savasanada. Bir bitiş, bir başlangıç yine o nokta. Her şeyin tam olduğu bir hiçlik. İlginç bir deneyim ve güzel bir gün."

Yoga başlangıç kursunun başladığı gün karalamışım yine defterime, kar yağmıştı, bu kış ilk defa bu kadar yakın izliyordum beyaz tanelerini. Ders boyunca arkamda harika bir dekor oluşturdular, ben ise ancak arkama dönünce karşılaştım. 

Bazen güzellikleri görmek için başın, bedenin yön değiştirmesi gerekiyor. Her gün gözler aynı yönde, aynı açıda kalınca, dekor tek yönden algılanıyor, kaçan detaylar mucizeleri kaçırmak gibi olabiliyor. Harika ve tanıdık enerjilerden oluşan bir sınıfla buluştum. Güzel bir çember gibi tamamlandı, kapandı halka. Birkaç haftalığına beni beslemek, enerjimi paylaştıkça arttırmak için. 

Neye ihtiyacın varsa onla karşılaştığına inanır mısın? İyi ya da kötü diye etiketlemeden. Sanırım bu haftalarda ihtiyacım olan enerji neyse o sardı etrafımı. Biraz pamuklara ihtiyacım vardı, ısınmak, rahatlamak, kendimi "evimdeymiş" gibi hissetmek için. O yüzden pamuk gibi oldu her şey. Dikenlerden yorulunca, pamuklar iyi gelir ne de olsa. 

Belki hayatta ders almamız gereken durumlar da, tam olarak ihtiyacımız olandır. Yaşanması gereken, yaşamaya hazır olduğunda, altından kalkabileceğin kapasitedeyken buluyor seni. Baktı ki voltaj düşük, hayatta arttırman için sana kar gibi pamuklar sunuyor. Bir sonraki derse hazır ol diye.

Daha önce verdiğim derslere farkla, yoga felsefesine değiniyoruz derslerde. Uzun sohbetlere dönüşüyor, yoganın sekiz basamağı. Yoganın bir bütün olarak ağaca benzetilmesi, toprağın altındaki köklerden başladık biz de. Kök yani yamalar, gövdesi olan niyamaların hayatımızın her anına yayılışı, onların içsel, dışsal olarak araştırılması insanın aklında bir sürü minik ışıklar yakıyor. Her üzerine düşünme, "ne kadar da doğru" cümlesini ekletiyor ardından. Daha önce üniversitede altı yıl boyunca derslerine girdiğim çok sevdiğim hocamın, bugün yoga dersimde öğrenci olmasını deneyimlemek ayrı bir keyif. Ne kadar çok şey paylaşıyoruz, ama temelinde paylaşıyoruz. Zaman geçiyor, değişim sürüyor, paylaşmak ise bitmiyor, bu durumu çok seviyorum.

Ejderha yılına girdik gökyüzündeki yeni ay ile birlikte. Güzellikler getirsin, 

sevgiler.