Kendime Yeni Ay’da mektuplar

Ucunu gördüğümü sandığım bir yere yürüyorum. Adımlar zorlaştıkça, yaklaştım sanıyorum, halbuki her seferinde varacağımı sandığım yerin şekli, ismi, rengi, kokusu değişiyor. Sonuç yine aynı, yarın ne olacağını bilemiyorum. Belirsizliğin içinde kararlı olabilmek buymuş demek. Tıpkı ayın değiştirdiği şekil gibi, her şey an be an, gün be gün değişiyor. Anlıyorum. Yeni ayda.

Ben ayın hallerine göre hareket etmeyi çok seviyorum. Yeni aylar, tıpkı bugün gibi güzel başlagıçların destekleyicisi. Yogada da ayın halleri var. Mesela yarım ay. Yani Ardha Chandrasana duruşu.

- Yok, yok hazırım. Yok, elimden gelenin en iyisini yapıyorum. Eminim canım. Neden emin olmayayım. Ne oluyorsa, benim dışımda oluyor. Ben tam performans buradayım.


Hayır, değilsin.
www.yogacoop.com sitesinden alındı. 

Ardha Chandrasana. Dengede kalmakta zorlandığım, yarım ay olmayı uzun süre başarmadığım bir duruştu. İlk yoga yapmaya başladığımda, 'zor bir duruş daha vakti var' diyordum. Kendimi zora sokmuyordum. Sonra çabalamalar istediğim gibi sonuç vermeyince, 'neden yapamıyorum' diye kendime sevimsiz yaklaştığım bir hal. Biraz sonra, sol ayakta bir rahatsızlık yaşayınca, aradığım bahaneyi bulmak, 'nasıl olsa zor sol ayağım dinlenmeli' diyerek Yarım Ay’dan ilk uçakla uzaklaşmak. Sağ ayak da  bundan nasibini aldı elbette.

Sağ ve sol yanımız, bizim iki yarımız. Bir tarafımız daha güçlü, bir tarafımız daha esnek. Bir burun deliğimiz daha tıkalı, beynimizin bir yanı daha aktif. Bu sağ ve solları eşit çalıştırmak o kadar önemli ki. Sağ ve solun farkına varmak, oralarla yüzleşmek hem güzel hem de bir o kadar şaşırtıcı.

Sonra Yin Yoga eğitiminde, muhteşem Sarah Powers bu duruşu çalıştırırken (yang akışları işlerken), Ardha Chandrasana’da arka bacağın aktifliğine dikkat çekmişti. Bunu daha önce çok hocam söyledi, ama orada herhalde altını kalemle iyice çizebildim arka bacak aktifliğinin. Ama yine de her seferinde kendimi içinde tam hissedemediğim bir duruş oluyordu.

Kendi pratiğin hiçbir şeye benzemiyor. Dünyanın en en eniyle çalış, nafile güzelim. Sen kendin, kendinle, kendi matında, kendi sessizliğinde de çalışacaksın. Ah ah… Evet. Ve Ardha Chandrasana’yı bu kadar süredir neden yapamadığımı anladım. Yapmaya başlayınca anladım.

Hocaların beden merkezinin neresi olduğunu anlattığı o nokta, artık içte şüphesiz hissedilmeye başlanınca, olayın rengi parlamaya başlıyor. Ben yarım ay duruşunu istediğim rahatlıkta yapamıyordum, çünkü yarım ay duruşu çok rahat bir duruş değildi. Dört dörtlük bir yayılma gerekiyordu bedenin tam merkezinden dört bir yana. Son derece aktif, bedenin arkası kadar önünün de uzamaya devam ettiği, bir bacak yere kök salarken elinin de onla paralel yere yerleştiği, kolunun da gökyüzüyle köklendiği, kendini asla hiçbir noktadan serbest bırakmaman gereken, her yöne akışın gerçekleştiği bir duruş. Sanki bir çemberin içine yerleşmişim, her noktadan temastayım. En ufak bir noktamı serbest bırakma, kolumu yumuşatma, omurgamın uzamasını yarıda kesme, anında dengemi alt üst ediyor. Yarım ay halini aldığında ise, içinde bir tamlık. Bende öyle oluyor en azından.

Bazen tam efor gerekir. Hayat senden bunu ister. İster sağlarsın, ister rahatı seçersin, dengeden şaşarsın. Seçim senin. Efor, senin.

Efor, keyifle de olabilir. Oluyor da…
Sevgiler.

Yorumlar

  1. Ne guzel yazmissin Ece'cim... Guzel arkadasim...

    YanıtlaSil
  2. Kocaman opuyorum seni Meliscim!

    YanıtlaSil
  3. ne kadar guzel yazmissin cenem..acaba dengemi saglayacak miyim bir gun?birlikte calismayi cok ozledim ^^..dedigin gibi belirsizligin icinde kararli olmak, bunu basardik mi geresi geliyor zaten, degil mi? peki kararliligi nasil basaracagiz? dalgalanmalari nasil gececegiz :)

    YanıtlaSil
  4. Kararsizlik mi hissettigin, yoksa yeterince efor gostermemek mi? Zaman lazim, kendini taniman lazim, yüzeyde takilmayip ice bakmak lazim. Sen bence hayatinda kararlisin, sabirli olmaya calis yeter:)

    YanıtlaSil
  5. Ardha Chandrasana benim de zorlandığım, "Daha sırası değil demek ki," diye pek çaba göstermediğim bir duruştu. Bu yazıdaki tasvirlerin, duruşu anlatışın aklımdaki zorlukları çözmemde çok yardımcı oldu, ilk defa kendimi yaparken canlandırdım gözlerimde. Bir sonraki adım ise yapmak, artık biliyorum:)

    YanıtlaSil
  6. gözünde bir duruşu yapabildiğini canlandırmak çok önemlidir derler Deniz, zor gelen duruşlarda bazen denemeden bile kaçma eğilimimiz oluyor. keyifli yarım aylar diliyorum:)

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İlk kez yoga dersine gideceklere tavsiyeler

108 sayısı...

Zora dayanmak