Tek idolüm sensin...

Yeşil ağaçlar, rüzgar nasıl değerse öyle sallanıyorlar.

Sarsılmıyorlar, kökleri kuvvetleri. Gelen, esen, konan her neyse kabul.

Karşımda duran çam ağacına bakıyorum, her dal ayrı oynuyor. Dans bu olsa gerek. Bazı noktalar sabit, bazı noktalar kıpır kıpır.

Doğa, doğallık bu.



Her şeyi tek düze tutma, kontrol etme ve zorlama gibi derdi yok doğanın.

Ses çıkıyor yapraklardan, kalbi okşuyor ses, bazen hafif bir ürpertiyor teni ama sorun yok. Zira, sorun yok. Olan her ne ise, doğal, olan doğa, olan akış, olan hayat. Ve uzaktan biraz dikkatlice bakınca, tüm dikkati bu ulu, kutsal ağaçlara verince, içeride kabaran tüm duygular, düşünceler sakinleşiyor, havalanıyor.

Gerekince, gelen şey bunu almaya geldiyse kendinden bir şeyler feda etmekte de hiçbir cimrilik yapmıyor ağaç. Bırakıyor dalını, kırıyor ve kaldığı yerden devam ediyor.

Bir ağaçtan ders alınacak, örnek alınacak çok şey var.

En büyük yol göstericim ağaçlar; güzelliğine, yumuşacık ama bir o kadar kendinden emin, bilge haline, tavrına aşığım.

Bir ağaç ol.

İzin ver bir ayağın toprağa, diğer ayağın üst bacağına, kolların ister gökyüzüne, ister kalbine dokunsun.

Yeşil iyi gelir, kalbe… Kalp tüm bedeni, ruhu, zihni dengeler. Üst ile, daha kutsal, manevi ve yüce olanla, yeri, toprağı, bedeni, maddeyi dengeleyen tek yerdir kalptir. Çoğunluk bunu müthiş mantığı ve aklıyla yapacaklarını, yaptıklarını sanırlar, ama yanılırlar. 

Kalp, aslında tahmin edildiği üzere kırılmaz. Kırılmayandır kalp, çünkü içinde sevgi vardır, sevgi ise tek şifadır. Sevgi azalır, nefret çoğalırsa, kalp de yok olur ve yok olursun... Belki bir anda değil, ama tüm hayat cehenneme dönüşür sevgisizse. Ben cennet ve cehennem kavramlarının başka bir yerde değil, bizzat burada yaşadığımıza inanıyorum. Kalp, bunu yaratır.

Aç kalbini, toprağa ve gökyüzüne.

Bir ağaç ol…Karşına çıkan bir ağaç olunca, çekinme ve dokun, mümkünse sarıl. Yükünü alacaktır, yükleri almana gerek olmadığını tavsiye edecektir. Kendinde, eklemeden, süslemeden her ne varsa, zaten yeterli diyecektir.

Temmuz 23 itibariyle, Güneş Aslan Burcu’na geçerken, Aslan bedende kalbi yönetirken, izin ver kalbin bu ay daha çok yenilensin, sevgiyle dolsun, hayata, bugüne ve herkese.

Sevme, sevilme kabiliyetin nasılsa, dokunma, dokunulma, niyetlerin kendine ve başkasına ne kadar “saf” ise, bil ki kalbinden kaynaklanır. Kalpten geçenler, kişiye geri döner, kalp hayatımızı yarattığımız yerdir. Bence biraz kalbe bakma zamanı…

Bol yeşil, bol sevgi ve temiz niyetli günler olsun…

Güzel bir ay olsun! 


PS: Yoga ile ilgilenenler için güzel bir haber var. Uluslararası Yoga Dergisi Galaxy of Yoga yayın hayatına başladı. Göz atmanızı, takip etmenizi tavsiye ederim. Galaxy of Yoga'da nefes ile ilgili yazdığım yazıyı da okuyabilirsiniz. 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

İlk kez yoga dersine gideceklere tavsiyeler

108 sayısı...

Zora dayanmak