Tanrıça kartları

İki gündür yoga yapmadım. Her gün yoga yapınca, iki gün yapmamak çok tuhaf oluyor. Ama aklım hep yogadaydı. Neyse ki yarın hem pratik hem teorik yoga dersim var... İnsan daha ne ister ki?

29.08.2010: Mesela Tanrıça Kartları ister:) Bir melek misali hayatıma süzülen Özlem Hoca, pazar günü bize Tanrıça kartı çektirdi. Sınıfın sayısı cumartesiye göre daha azdı, ama biz tam gaz çalışmaya devam ettik. Duruşları incelemeye devam ettiğimiz derste Surya Namaskara (güneşi selamlama) üzerine durduk. Ashtanga serilerine yoğunlaştık ve B serisini bile denedik. Bile diyorum, çünkü hareketlere geçişler bol zıplamalı ve daha zor. En azından bana öyle geldi. Halen kol kaslarımın çalıştığını hissediyorum. Günün en güzel kısımlarından biri, her öğrencinin öne gelerek bir set Surya Namaskara yaptırmasıydı. Sınıfta biz bize olmamıza rağmen, öne gelerek bir eğitmen adayı olarak hareketi yaptırmak çok heyecan vericiydi. Sesim heyecandan titredi, ilk kez bunu bir sınıfın karşısına çıkarak denedim. Yoga yapmaktan daha farklı bir duygu yaşadım. Karşınızda birçok kişi var ve herkes aynı anda, senin sesini dinleyerek hareket ediyor. Ama bu noktada hissettiğim, "herkes benim sesimle hareket ediyor, burada emri ben veriyorum" değil, karşılıklı bir uyumun yaratılmaya çalışılmasaydı. Bir yandan sınıfın nabzını takip ederken, onlara sesimle uymaya çalıştım, aynı durum karşı taraf için de geçerliydi. Amaç hep birlikte bunu tamamlamak. Tüm bunlar benim için yepyni deneyimler...

Günün ilerleyen saatlerinde tam nefes çalışmasına odaklandık. Derse gelen öğrencilerin sadece nefes alışlarına dikkat ederek, hangi çakralarının daha kapalı olduğunu anlamak, ona göre çalışmalara ağırlık vermenin mümkün olduğunu öğrendik. Genel olarak sınıfta göğüs nefesi almakta zorlanıldığını gördük. Benim nefes alışlarımdaysa "PANİK" hakimdi. Panik, stres benim ikinci adım... Ancak bunları aşacağım. Amacım öğrenmek, uygulamak, bunu nefesimden hareketime, düşüncemden sözlerime kadar hayata geçirmek.

Çektiğim Tanrıça kartına bakılırsa, bu benim için hiç de zor olmayacak...

Günün sonunda seçilen Tanrıça Kartları, tüm sınıfın nefesini tutarak yaşadığı güzel bir tecrübe oldu. Ufak bir meditasyonun ardından, bu eğitim süreci boyunca yolumuza ışık tutacak olan Tanrıçalarımızı kendi ellerimizle seçtik.

Dadadadadaannnnnn: Benim Tanrıçam Lakshmi. Bereket, bolluk Tanrıçası. Kartın üzerindeki resme hayran kaldım. Baktıkça içim açıldı ve resim içimi rahatlattı. Ece, doğru yoldasın... der gibiydi kart bana. Artık bolluğu yaşamam gerektiğini, kendimi kısıtlamamam gerektiği mesajını veriyordu. Maddi, manevi her açıdan.

Kartın bana sorduğu soru: Bugüne kadar kendini kısıtladın mı? Yanıt: Evet, hem de hayat tarzı olarak. Tam olarak neden bilemiyorum Lakshmi, ama kısıtladım kendimi. Kastım da kastım, eğitimden midir, aileden midir, karakterimden mi? Lakin bana şans getireceğinden çok ama çok eminim. İyi ki seni seçtim, iyi ki yoga eğitmenliği kursuna geliyorum. Derslere girdikçe, hiç bitmese diyorum.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

İlk kez yoga dersine gideceklere tavsiyeler

108 sayısı...

Zora dayanmak