ihtimal

Yağmuru hissediyorum boynumda. Serin serin, damla damla öpüyor boynumu.

Minik minik. Sanki ufacık bir çocuğun masum sevgisi oluyor üzerimde.

Penceremin köşesinde tütsüm tütüyor burnumda, okyanus doluyor zihnime,

içinde sadece yunuslar ve yüzen kediler.

Bembeyaz bir martı atlıyor apartmanın en tepesinden, açıyor kanatlarını ve düşmüyor.

Uçmayı bilmek sanki içimde bir yerlerde. Ara sıra rüyalarda bırakabiliyorum kendimi
tıpkı bu martı gibi kocaman bir balonun sepetinden.

Kanatlarımın kocaman olduğunu bilsem de,

henüz açmaya cesaret edemiyorum.

Onları görmeye hazır değilim belki de,
kanatlarımın her tüyü uzamamış da olabilir.

İhtimaller bazen insanın canını sıksa da,
anne kucağı gibi koruyadabiliyor kendini kendinden.

İhtimalleri seviyorum.

Mum ışığıyla kahveyi yudumlarken güllerin altında.