Dengesizliğimizin nedeni: Zihnimiz

Gökyüzünün gücü adına! Biri güneş, diğeri ay... İkisi de içimizdeymiş meğer. Neler saçmalıyorsun diyebilirsiniz. Üstad B.K.S. Iyengar üzerine hazırladığım bitiriş ödevimde içimizdeki güçler yüzünden dengesizlikler yaşadığımızı öğrendim.

1918 yılında dünyaya gelmiş olmuş olan Bellur Krishnamachar Sundararaja Iyengar'ın 'Yoga ve Siz 'isimli kitabını okudum en son. Iyengar yoganın da kurucusu olan Yogacharya Iyengar'ın harika bir dünya görüşü var. Birlik konusunun hayatın ve yoga alanının her alanında var olmasını savunuyor.

Her yoga türünün aynı amaca hizmet ettiğini vurguluyor Iyengar. Hatha yoganın kelime anlamını açıklıyor ve kendi içimde yer alan bir soruya da cevap veriyor: Neden dengesizlikler oluyor içimizde? Cevabı Hatha'da saklı.

"Ha" Sanskritçe'de güneş demek, "tha" da ay. Güneş, ruhumuzu temsil ediyor. Güneş istikrarlı, enerjisi hiç tükenmiyor. Ruhumuzun da enerjisi hiç tükenmiyor. Ay ise, her ay gel gitler yaşar. Ay, zihnimizi temsil ediyor, enerjisi bir artıyor, bir azalıyor.

Sizin zihinsel haliniz ay içinde nasıl olur bilmem, ama benim çok sık yaşadığım bir durum gel git hali. Enerjinin (zihnimdeki enerjinin) azalması, düşmesi... Yoganın amacı burada devreye giriyor. Bilincimizle bedenimizin enerjisini dengeye getirdiğimiz zaman, bilinç sakinleşmeye başlıyor. O sakinleşincede, ruhumuzun enerjisi, yani güneş bilincimizi ve bedenimizi kapsıyor. Dengeli, istikrarlı ve enerjik bir hal alıyor her yerimiz. Her yerimizden kastım: Bedenimiz, bilincimiz ve ruhumuz.

Şu üç ayrım üzerine düşünmek bile insanın kafasında geniş ufuklar açıyor. Sadece göründüğümüz gibi değiliz. Sadece düşündüğümüz gibi de değiliz. Hem bir bedenimiz var, hem bir ruhumuz hem de bir bilincimiz. Dengeyi yakalamak kolay değil, ama yoga ile mümkün.

İçinizdeki güneşin her zaman pırıl pırıl olması dileğiyle:)
Namaste.

Yorumlar

  1. Iyendar'ın kitabında okurken "Ne kadar güzel yogayı bir AĞACA benzetmiş" diye düşünmüştüm. Yoga birleşmek, bütünleşmek, tıpkı bir AĞACIN her uzvu gibi. Okurken elime bir kağıt alıp her bir uzvunu kağıda çizdim. Gel zaman git zaman bitirme konuları belirleneceği sırada dileğim konu olarak YOGA AĞACI'nı seçebilmekti. Öyle de oldu. Öyle çok şey öğrendim ki.
    Ağacın nasıl bir bütün olduğu, ona baktığımızda bu kök, gövde, dallar, yapraklar, çiçekler, meyve demiyorduk örneğin. Onu bir bütün olarak görüyorduk. Yine her bir uzvunun ne kadar önemli olduğunu öğrendim. "Kökü zayıf olan bir ağacın kendisinin güçlü olamayacağı"; "dallardan çıkan yaprakların dışarıdaki havaya açıldığı ve tüm ağacı bu havayla beslediği"; "ağaç sağlıklı ve bol enerjili olduğunda çiçek açtığı"; ve nihayetinde "ağaç onu vermeye hazır olduğunda meyvenin çıkması"... Bu bir ağacın öyküsü.. YOGA AĞACININ... Ama bu öykü biten bir öykü değil; her daim tazelenen, büyüyen, yaşam boyu süren bir yolculuk...
    Ece'ciimmm çok etkilendiğim bir konuydu.. Dayanamadım. Senin bloğun aracılığıyla duygularımı paylaştım..
    Sana ve bizlerle paylaştığın güzel duygularına teşekkürleeerr:)
    Gonca...

    YanıtlaSil
  2. Çok teşekkür ederim Goncacım:) Iyengar aynı zamanda akciğerleri de ters çevirdiğimizde bir ağaca benzediklerini söylüyordu. çok ama çok hoşuma gitti. ağaç gibi olmak lazım, her zaman. kökler güçlü, kök çakraya kuvvet.
    bloguma renk kattın arkadaşım! namaste:)

    YanıtlaSil
  3. bu dengeyi yakalamayı çok istiyorum! ve gel-gitlere elveda demeyi...

    YanıtlaSil
  4. Denge hepimiz için kilit kelime sanırım. İnsanız, gel gitler de hepimiz için ama sanırım hayatımızın merkezine güneşi alıp, Ay'ı gerçekte de olduğu gibi uydu olarak bırakırsak terazi çoğunlukla dengede durmayı başaracaktır. Dün geceki yoga seansından sonra şunu da söyleyebilirim ki, o dengenin önemli bir kısmı senin salonundan geçiyor:)

    YanıtlaSil
  5. Canım SuchiM: sen İstanbul'a gelince dengeyi beraber yakalayacağız. Merak etme, az kaldı.

    Canım arkadaşım Zerom:) senin güzel enerjinin de etkisi büyük!

    YanıtlaSil
  6. selam ece,ben cmt.sabahlari hatha yapiyorum bir bucuk saat,cok severekten.ama nefeste hala geriyim sanki,bir turlu ayak uyduramiyorum,kimileri hala nefes verirken,ben bitmis oluyorum falan..dilerim alisirim..sevgiler...

    YanıtlaSil
  7. Selam Sibel, hafta sonuna harika bir başlangıç yapıyorsun demek! Nefeste hepimiz zorlanıyoruz, yıllarca yanlış nefes almaya alışık olduğumuz için çok normal. Düzenli çalışarak eminim kendi nefes süreni uzatacaksındır. Etrafın nefesine odaklanma, önemli olan senin nefesin:)Mutlaka alışacaksındır. Bol nefes, bol arınma, bol tazelenme. Sevgiler :)

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İlk kez yoga dersine gideceklere tavsiyeler

108 sayısı...

Zora dayanmak